Εμφανισιακά, το νέο αυτό εστιατόριο μοιάζει με ξύλινο κουκλόσπιτο, ξύλινη επένδυση στους τοίχους, ξύλινη πόρτα (προσοχή στο χερούλι, θέλει γύρισμα για να ανοίξει!), «μαμαδίστικη» διακόσμηση με μικρά ανθοδοχεία και καρώ τραπεζομάντιλα στα τραπέζια.
Ως προς το… τρώγειν, εντυπωσιάστηκα από την μεγάλη ποικιλία πιάτων - για νέο εστιατόριο δηλαδή, το μενού προσφέρει πολλές επιλογές εδεσμάτων. Κρίμα που η παρέα δεν είχε πολύ χρόνο στη διάθεσή της για να δοκιμάσει περισσότερα πιάτα! Μόνο στις σαλάτες θα παρατηρούσα ότι, αν κάποιος θέλει να φάει ωμή πρασινάδα, πρέπει οπωσδήποτε να υποστεί το μπέικον και το ψητό τυρί μαζί της – νομίζω πρέπει να προστεθεί άλλη μια επιλογή σαλάτας στο μενού, πιο ελαφριάς και λιτής από την προαναφερθείσα.
Κατά τ’άλλα, οι κεφτέδες λαχανικών ήταν χορταστικοί, νόστιμοι και αφράτοι. Στο κυρίως πιάτο, με το γεμιστό ψαρονέφρι, η ίδια η γέμιση ήταν εξαιρετική: εύγευστη, πικάντικη, ζουμερή. Ωστόσο το κρέας ήταν μάλλον υπερβολικά ψημένο και στεγνό.
Οι κεφτέδες στο φούρνο με πουρέ πατάτας ήταν ένα επίσης νοστιμότατο πιάτο, που ξύπνησε σπιτικές/οικογενειακές αναμνήσεις, έστω και σε αυτή την διαφορετική προσέγγιση μαγειρέματος.
Η λίστα κρασιών είναι επαρκής για τα δεδομένα του εστιατορίου, το σέρβις ευγενικό, οι τιμές λογικές, γενικά όλα συνηγορούν υπέρ μιας επίσκεψης για καλό φαΐ και ευχάριστη ατμόσφαιρα στη «Μεσπιλέα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου